Ek het ‘n huisie by die see (nuwe weergawe)
Ek het ‘n huisie by die see. Dis nag.
Ek hoor aaneen, aaneen die golwe slaan
teenaan die rots waarop my huisie staan
met al die oseaan se woeste krag.
Ek hoor die winde huil – ‘n kreun, ‘n klag
soos van verlore siele in hul nood
al dwalend, klagend, wat in graf en dood
geen rus kon vind nie, maar nog soek en smag.
My vuurtjie brand, my kersie gee sy lig.
Ek hoor dan maar hoe loei die storm daarbuite,
ek hoor hoe ruk die winde aan my ruite;
hier binne is dit veilig, warm en dig.
Kom nag, kom weer en wind, kom oseaan -
dit is ‘n rots waarop my huisie staan.
Musiek & liriek: Laurinda Hofmeyr & H A Fagan
Uitgewer: ©Laurinda Hofmeyr, geadministreer en ingesamel deur CAPASSO